Starania o ciążę kończą się niepowodzeniami? Początkowo problemy z zajściem w ciążę, jednak w końcu się udało. Test ciążowy pokazuje upragnione dwie kreski. Łzy szczęścia, uśmiech na twarzy. Myślisz sobie – wreszcie będę mogła zostać mamą. Jednakże podczas wizyty u ginekologa okazuje się, że doszło do poronienia.
Pada diagnoza: trombofilia – strach, uczucie niepewności i nawracające myśli – czy jest jeszcze szansa na dziecko? Co teraz?
Czym jest trombofilia?
Trombofilia, nazywana także nadkrzepliwością to zaburzenie układu hemostazy. Trombofilie mogą być wrodzone jak również nabyte. Hemostaza to wszystkie mechanizmy i procesy, które mają na celu zapewnienie prawidłowego krzepnięcia krwi. Jeżeli się zranisz, prawidłowy mechanizm hemostazy zapewnia tworzenie się skrzepu. Dzięki prawidłowej pracy tego układu, możliwe jest również
zapewnienie płynności oraz prawidłowego przepływu krwi w naczyniach krwionośnych. Natomiast w przypadku trombofilii występuje skłonność do występowania zakrzepów, głównie w układzie żylnym. Tworzący się zakrzep „zapycha” żyłę, co prowadzi do upośledzenia przepływu krwi. W konsekwencji krew nie dociera do narządów, powodując ich niedokrwienie.
Trombofilie mogą być przyczyną problemów z zajściem w ciążę oraz problemów z jej donoszeniem.
Zobacz także: Ciąża wysokiego ryzyka - omówienie wybranych jednostek chorobowych.
Jakie są rodzaje trombofilii?
Wyróżniamy trombofilie wrodzone oraz nabyte.
Wśród trombofilii wrodzonych wyróżniamy:
- mutacja czynnika V Leiden,
- mutacja genu protrombiny G20210A,
- niedobór antytrombiny III,
- niedobór białka C,
- niedobór białka S.
Do trombofilii nabytych zaliczamy:
- zespół antyfosfolipidowy, który charakteryzuje się występowaniem zakrzepicy naczyniowej w połączeniu z powikłaniami położniczymi.
Jak objawia się trombofilia?
Sama w sobie trombofilia nie daje objawów, dlatego też kobiety bardzo często nie zdają sobie sprawy z zaistniałego problemu. Bardzo często dowiadują się dopiero podczas diagnostyki niepłodności lub w przypadku poronień nawykowych.
Objawy pojawiają się dopiero wskutek powstania zakrzepów w naczyniach krwionośnych, głównie żylnych. Zakrzepica żył głębokich będzie powodowała bolesność kończyn dolnych, głównie łydek. Pojawia się wtedy obrzęk oraz ucieplenie kończyny a także jej tkliwość. Trombofilie mogą prowadzić także do zatorowości płucnej oraz zakrzepicy naczyń żylnych mózgu, co będzie powodować bóle głowy, zaburzenia widzenia oraz świadomości.
Trombofilie są również przyczyną niepowodzeń położniczych w tym:
- nawracających poronień w I trymestrze,
- przedwczesnego odklejenia łożyska,
- opóźnienia wewnątrzmacicznego wzrastania płodu,
- stanu przedrzucawkowego.
Kiedy warto rozpocząć diagnostykę w kierunku trombofilii?
Niestety w Polsce nie wykonujemy rutynowo badań w kierunku trombofilli u kobiet starających się o dziecko oraz u kobiet w ciąży. Jeżeli jednak Twój wywiad rodzinny jest obciążony w kierunku nadkrzepliwości oraz doszło do nawracających poronień w I trymestrze, powinnaś odbyć rozmowę ze swoim lekarzem i rozważyć wykonanie niezbędnych badań.
Postawiona diagnoza dużo ułatwi. Trombofilia nie jest wyrokiem. W dalszym ciągu masz szansę na urodzenie zdrowego dziecka. Świadomość problemu pomaga lekarzowi na odpowiednio dobrane leczenie, tak aby zapobiec ewentualnym powikłaniom.
Aby móc zdiagnozować trombofilię niezbędne jest wykonanie badań genetycznych. Sprawdzamy wówczas, czy nie jesteś nosicielką mutacji typu Leiden czynnika V oraz mutacji genu protrombiny. Bada się także stężenie antytrombiny, białko C oraz białko S, antykoagulant tocznia a także przeciwciała antykardiolipinowe.
Zobacz także: Zespół antyfosfolipidowy - co warto o nim wiedzieć?
Jakie jest postępowanie w przypadku pozytywnego wyniku badań w kierunku trombofili?
Jak już wyżej wspomniałam nie wyklucza to możliwości zajścia w ciążę i urodzenia zdrowego dziecka. Leczenie opiera się głównie na stosowaniu leków rozrzedzających krew. Głównie są to heparyny, podawane podskórnie w formie zastrzyków.
Heparyny drobnocząsteczkowe, nie przechodzą przez łożysko – nie docierają więc do malucha, dzięki czemu są w pełni bezpieczne. Przyjmuje się je przez cały okres ciąży.
Musisz jednak wiedzieć, że ciąża u kobiety ze współwystępującą trombofilią, traktowana jest jako ciąża wysokiego ryzyka. Dzięki temu w mniejszym stopniu jesteś narażona na powikłania. Bardzo ważne jest comiesięczne wykonywanie morfologii oraz płytek krwi. Również częściej wykonuje się badanie USG, które rozszerzone jest o badanie przepływów w krążeniu matczyno – płodowym. To na co powinnaś zwrócić uwagę, to przede wszystkim regularna kontrola ciśnienia tętniczego.
Zaleca się rozwiązanie siłami natury, ponieważ poród przez cięcie cesarskie stwarza nam kolejne ryzyko wystąpienia zakrzepicy.
Bibliografia:
1. G. Bręborowicz. Położnictwo i Ginekologia, tom 1; Warszawa 2020
2. Wrodzone trombofilie w okresie ciąży. Wytyczne postępowania klinicznego dla lekarzy położników i ginekologów.
3. Karlikowska M. Nadkrzepliwość – przyczyny, objawy, leczenie.
